Frisse wind van bij onze noorderburen. Uit de voormalige frontmannen van Drippin’ Honey en The Strikes is deze MOCT ontstaan.  ‘Men of Considerable Taste’ is de volledige naam en deze band bestaat uit klasbakken als Sander Kooiman (guitars), Pieter ‘Big Pete’ Van Der Pluijm (vox & harmonica), Jules Van Brakel (bass) en Joost Tazelaar (drums) en dat het mannen zijn met een opmerkelijke smaak mag je wel stellen want dit album is een perfecte samenhang geworden van blues en soul.

Opgenomen in Nederland maar gemasterd in Amerika (Nashville) bevat deze ‘Look At The Time’ 7 nieuwe nummers van eigen hand en 3 covers van A. Kooper, TJ White en uiteraard ook eentje van Lester Butler want met liefhebbers van het eerste uur in de band van Lester mag je er natuurlijk ook eentje van hem verwachten.

Openingstrack ‘Look at The Time’ is meteen de aanzet voor zowel de blues als soul op dit album en dit nummer heeft iets van beiden in zich. Ook in ‘Boogie Disease’ zitten MOCT zowat midden tussen de 2 stijlen met her rauwere harmonica wark à la Lester Butler maar ook met een beetje funk en de poppy sound en stem die ons doet terug denken aan een Prince.

Wanneer we bij de covers aanbelanden hebben we ‘I Want You’ van TJ White maar opmerkelijk is de versie van ‘I Love You More Than You’ll Never Know’ van Al Kooper is van een hoog allooi. Deze song is met veel gevoel gebracht door Big Pete met een sublieme Sander Kooiman subtiel op de achtergrond. Voor ‘Way Down South’ van Lester Butler deden ze beroep op een gastgitarist en wie kunnen ze dan beter uitnodigen dan Alex Schultz, diegene die het allemaal van op de eerste rij meemaakte.
Soul, dat vinden we zowat op ieder nummer terug in de stem van Big Pete en daarmee plaatst hij zich naast andere groten. Zeker wanneer ik spreek over soulblues mag hij nu gerust naast andere  boegbeelden als een John Nèmeth, Darrel Nulish en een Tad Robinson gaan staan. Alle tracks zijn professioneel en met veel gevoel gebracht en natuurlijk zijn we met niets minder tevreden wanneer je weet dat Holland’s finest hier aan het werk zijn.

Soul is ook ‘One More Day’  en moest dit nummer in de soulsixties zijn geschreven stond dit onmiddelijk op 1 in de charts. Een nummer met veel klasse en daar mag Big Pete met alle eer gaan strijken of zoals ze hier zeggen Chapeau!!! Zo ook met 'Best Girl' een nummer waarmee MOCT de nieuwe 'comming' soulman Eli 'Paperboy' Reed al meteen naar de kroon steken. Dit is klasse en nu maar hopen dat we deze zomer MOCT veel op onze festivalweiden mogen tegenkomen want dit is een ‘nieuwe’ band die onmiddellijk van bij hun aanvang geschiedenis gaan schrijven.

En nu dat ze op Moulin Blues moeten uitkijken naar vervangers van Los Lonely Boys en Reverned Payton, awel hier hebben ze er al eentje zelfs het groot podium waardig...